Roemrijk toverpaleis

In 1858 liet baron Van Brienen, rechterhand van koning Willem III, een stadspaleis bouwen aan het deftige Lange Voorhout in Den Haag.

Inclusief balzaal want hij was dol op feestjes.

De baron was de minste niet en liet, om zijn ego te sieren, op de vergulde deurknoppen van alle vertrekken de letter B aanbrengen.

En weet je wat de slimmerd nog bedacht?

Aan de bovenzijde van de deurknoppen zat een gaatje. Daar werd een kersenrode veer in gestoken — dat betekende dat de baron niet gestoord wilde worden — of een parelwitte, dan was het de butler toegestaan om de kamer te betreden.

Ik trek geamuseerd een wenkbrauw op.

Een veer in je deurknop om de butler te instrueren. Briljant! Tegenwoordig beperken hotels zich tot duffe kartonnetjes met geesteloze teksten als: ‘niet storen’ of ‘zzz’. Dodelijk vermoeiend als je het mij vraagt. Als ik daar met mijn rebelse kunstenaarshart als kamermeisje zou werken, dan zou ik deze slaapverwekkende kaartjes direct onderkalken met ondeugende teksten.

Hotelketens begrijpen niet hoe belangrijk creativiteit is. Supermarkten overigens ook niet. Reisbureaus. Viswinkels. Het verschil tussen kleurloos en betoverend. Nietszeggend en bloedstollend. Tussen een kersenrode veer of een troosteloos grijs bericht aan je deurknop.

Ik weet niet waarom ze dat doen. Omdat ze mensen niet af willen schrikken? Aan het huilen maken? Slapeloze nachten bezorgen?

Want zo kan het ook:

 

Lekker origineel: Le Parker Meridien. New York. USA

Afijn.

Beroemde mensen waaronder Mata Hari, Audrey Hepburn en Mick Jagger logeerden in het Haagse stadspaleis.

Echter, in 1931 sloeg de vlam in de pan.

Ter ere van de 73ste verjaardag van Koningin Emma had men in het Haagse stadspaleis een enorme E met een kroontje erboven opgehangen. De E vatte vlam en dat zorgde voor kortsluiting. 

Naar.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog deed het stadspaleis dienst als hoofdkwartier voor de Duitse bezetters. Wat de Duitsers niet wisten, was dat…

Oh sorry.

Ik verklap alles, dat is niet de bedoeling.

Namelijk, op zondagmiddag 21 augustus gaat het verhaal verder. Dan gaan jij en ik samen op pad. Wandelend en tekenend door het statige Haagse Hofkwartier. Dan vertel ik jou hoe het afliep met het stadspaleis, want een goede wandeling gaat gepaard met boeiende verhalen. En ik heb altijd zin in verhalen. Echt, zo’n steengoede tekenwandeling zie je niet vaak.

Kom je ook?

Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.

Voor nu wens ik jou een verrukkelijke zondag tjokvol zonnestralen.

Liefs,
Marenthe

PS: Je snapt, aan jouw deurknop hangt straks een kaartje. Wat dacht je hiervan:

 

PS: de inschrijvingen voor deze dag zijn gesloten.


Wil jij ook van kleurloos naar betoverend? Van nietszeggend naar bloedstollend? Van een troosteloos grijs schetsboek naar een kersenrode veer in je haar?

Previous
Previous

Onder weerstand zit verlangen

Next
Next

De paaseieren van Fabergé