An Apfel a day…
Beeld: hm.com / Iris Apfel x H&M
30 maart 2022, 23:59 uur
H&M brengt een collectie uit met onverschrokken stijlicoon Iris Apfel.
Jezus…
Nou moet je weten: Iris is one of a kind.
Een beschermde diersoort die je koste wat kost in een doosje onder je zijden kussensloop met panterprint wilt bewaren.
Iris is een brand. Een Panamese flamingo met ruches én gigagrote bril.
You love her or you hate her.
Oh enne ze is 100.
HONDERD? 😳
30 maart 2022, 23:59
‘Hebben hebben hebben’, denken tig miljoen gretige fashionlovers van over de hele wereld.
Ook Yours Truly zit te kwijlen achter haar laptop.
Schaamteloos, I know.
Paarse letters dansen over de kleurrijke website. ‘Vind je Inner Iris’. En: ‘bloemen, franjes en rafels, pea pods, prints en parels, kevertjes, broches en strikjes, kettingen, bedeltjes en kleuren.’
Moet je bij mij niet mee aankomen. Ik verander direct in een ekster.
Voor mijn ogen ontvouwt zich een razend knappe reclamecampagne. Er wordt gedanst, gespeeld, dames in apfelgroene jasjes zwieren van glijbanen alsof de wereld een sprookje is.
Bi bi bizar.
Op dat soort momenten komt er een griezelig hebberig kwijlend schepsel bij mij naar boven. Om je kapot te schamen, ik geef het meteen toe.
Pfff. Ik zie mezelf al flaneren in die jacquard kaftan. En kijk nou. Dat violetkleurige jasje met ruches… past perfect bij mijn lila rok.
Niet te doen dit.
Beeld: hm.com / Iris Apfel x H&M
31 maart 2022, 09:00
It’s time.
De deuren van Iris in H&M Wonderland zwaaien open.
Appeltje eitje, denk ik.
Ik ververs de url en… honderd seconden later is de hele collectie uitverkocht.
En mijn winkelmandje leeg.
WTF 😳
Mijn leven is vanaf dat moment nooit meer hetzelfde.
Let me tell you why.
More is more & less is a bore
Iris’ mantra. En het mijne. 😍
Tien jaar geleden hing mijn ontwerpbureau Studio ‘t Brandt Weer tjokvol kleurrijke posters.
Rode fluwelen gordijnen en een kobaltblauwe divan sierden mijn elegante werkatelier. Gewapend met potlood en schetsboek liet ik, als een intens gelukkige freule, mijn fantasieën de vrije loop.
Met mijn groene hakken, paarse broek en rode lippenstift leek ik nog net niet op een regenboog.
Mijn werk was bont, kleurrijk, eclectisch. Ik hield ervan. 😍
Helaas dachten veel van mijn klanten daar anders over.
’Doe maar niet’, riepen ze. ‘Geen handgeschreven letters, dat verkoopt niet. Oranje naast rood, slechte combi. Taupe kleuren graag. Té opzichtig. Too much. Té té té.’
‘Less is more’, galmden ze in koor.
Ik gehoorzaamde. Raakte gefrustreerd. Kwijnde weg.
Na een jaar keerde ik terug naar mijn geloof: More is more & less is a bore.
Toen gebeurde het:
De allerleukste klanten kózen voor mij!
Waarom?
Omdat ík gekozen had. Voor wie ik écht was.
Ik zie het zo.
Je trekt aan wat je zelf ten diepste bent.
Als je grijs werk creëert omdat je concessies doet.
Je inhoudt.
Braaf doet wat er van je verwacht wordt.
Bang bent voor kritiek.
Je hoofd ab-so-luut niet boven het maaiveld wilt uitsteken en voor ‘z’n gangetje’ kiest…
Dán trek je een middelmatig leven én doorsnee opdrachtgevers aan.
Misschien vind je dat prima.
Maar wil je dat écht?
En wat zou er gebeuren als je he-le-maal wordt wie jij ten diepste bent?
Dáár ben ik benieuwd naar.
Wat zou je dán creëren?
Wat voor moois zit er verborgen onder jouw innerlijke overtuigingen, schaamte en onzekerheid?
En: wie zijn jouw rolmodellen?
Zijn dat beige muizen? Stille Willies? Ingeslapen angsthazen?
Doe normaal, zeg jij.
Welnu, ga daar mee aan de slag. Grijp je art journal en mijmer over het volgende:
Wie is jouw rolmodel?
Waarom is zij/hij jouw rolmodel?
Wat doe jij wat zij/hij ook doet? En wat doe jij (nog) niet wat zij/hij ook doet?
Wat zegt dat over jou?
Vind je dat belangrijk? Hecht je er waarde aan? Wil ik het stiekem anders?
Welke zure apfel bijt je (nog) niet doormidden??
Wat zou jouw Inner Iris daarvan vinden?
Wat kun je daarvan leren?
Welke eigenschap(pen) heb je nog te ontwikkelen?
Wat gaat dat je brengen?
Iris is onverschrokken authentiek. Grappig. Slim. Stijlvol. Succesvol. Rimpelig en prachtig. Zij is mijn rolmodel ten voeten uit. Deze lancering gaf mij duizend waardevolle inzichten.
Op 31 maart klokslag 9:03 uur omarmde ik voor eens en altijd mijn Inner Iris.
Unapologetically.
Oh, en ik heb een nieuwe mantra:
An Apfel a day… 🔥
Je snapt.
Kun je iets met mijn hersenspinsels?
I hope so.
Laat het me weten in de comments.
Toedeloe!
xo
PS: lekker kort blog eigenlijk…