De relatie tussen Passie en Lassie

Achterkanten zijn krankzinnig boeiend.

Van vrachtwagens dan hè?
Ik zag jou al rollen met je ogen.

Gisteren scheurde ik met mijn helblauwe Nissan Micra naar de sportschool voor een proefles. 

Dumbbells liften. Squats. Crunches. Dat soort werk.
Nooit eerder gedaan, maar ik denk dat ik het wel kan.

Ik krijg les van Dennis. 
Aardige vent is het, Dennis. Mooie krullen heeft ‘ie, Dennis.

Enfin. 

Vóór mij doemt een vrachtwagen op. Ik zie een gozer met een Stetson cap op zijn hoofd en een verveelde hond aan zijn voeten.

De jongeman staart me indringend aan.
Tekst loopt dwars over hem heen. 
En een url.

Ik maak direct een foto, want, ik zie hier een boel mis gaan:

  • Wat is hier de boodschap?

  • Woont deze gozer in dit huis? 

  • Is hij een designer?

  • Waarom draagt hij een jas? 

  • Gaat hij zijn hond uitlaten? 

  • Heeft hij zijn hond net uitgelaten? 

  • Wordt die hond eigenlijk ooit uitgelaten?

  • Is die hond wel van hem?

  • Wat is überhaupt de functie van die hond?

  • Designed with passion? O? Waar is die passie dan? 

  • Hoe ga ik die url onthouden? Een ezelsbruggetje is wenselijk, geen hond die de letters PTMD onthoudt.

Kortom: ik val zowat in slaap en ik ga never nooit iets bij pdmt bestellen. Wat kan ik er überhaupt bestellen? 

Nu denk jij: Marent, doe normaal! Wat is er mis met jou?

Niks.

Ik had lang gelee een ontwerpbureau waar ik campagnes en slimme teksten voor joekelig grote klanten bedacht. Zoals de abri campagne voor de lancering van tijdschrift Flow om maar iets te noemen. Ik ontwierp twintig allejezus grote posters voor het Nederlands Danstheater en smeedde een vet trendboek voor een bekend tijdschrift.

Wist je dat niet? Geeft niks. Gelukkig schrijf ik er een boek over!

Wat is mijn punt?

Wat mij altijd al verbaasde: Waarom zijn ondernemers en bedrijven ZO dodelijk saai als het gaat om hun marketing? 

Toen ik pak 'm beet twintig jaar geleden met fluorescerende handgeletterde posters aan kwam zetten of collages waarin ik benen op hoofden plakte, verklaarde iedereen me voor gek. Ik legde ideeën voor aan opdrachtgevers die, ongemakkelijk wriemelend aan de muisgrijze knoopjes op hun jasje, steevast beweerden:

  • Dat durft onze CEO niet aan

  • Onze klanten zijn daar niet klaar voor

  • Wij willen wel maar help, wat gaat de media hiervan zeggen

Ik snapte het oprecht niet. Want is dat niet juist de bedoeling? Opvallen zodat kopers halsoverkop verliefd worden op jouw product? 

Steve Jobs (oprichter van Apple sprak in 1997 de legendarische woorden:

“Here’s to the crazy ones, the misfits, the rebels, the troublemakers, the round pegs in the square holes… the ones who see things differently — they’re not fond of rules… You can quote them, disagree with them, glorify or vilify them, but the only thing you can’t do is ignore them because they change things… they push the human race forward, and while some may see them as the crazy ones, we see genius, because the ones who are crazy enough to think that they can change the world, are the ones who do.”

Ik word hier gruwzaam blij van. 

Creatievelingen denken, voelen zich én gedragen zich anders. Rebellen passen niet in onberispelijke beschuitbusjes. Zij verlangen naar woeste koektrommels. Zij dagen de status quo uit, verstoren en schuren. Kortom, je hebt rebellen nodig om iets nieuws neer te zetten.

Terug naar de slaapverwekkende vrachtwagen. 

Kan dat nou niet anders? Met wat meer spanning of humor? Gewoon hartverscheurend aantrekkelijk?

Ik vind van wel:

 

Kort:

There’s nothing wrong with you. 

Jij kijkt anders en dat is een gift.

Omarm je inner rebel.

Jij hebt een superpower en dat vraagt om een eigenzinnige aanpak. Een creatief brein moet regelmatig worden uitgelaten. Anders gaat het beslist mis. 

Doe de dingen enkel en alleen op jouw manier. Schilderen, zingen, tapdansen, schrijven, tekenen, taarten bakken, afwassen… dat kost én minder energie én het maakt je tomeloos gelukkig. 

Omarm jouw inner Lassie.

Dan komt het allemaal goed.

Kiss,
Marenthe 💞


Mijn stoutmoedige voorstel:

Mag ik jouw art whisperer zijn op jouw heldhaftige reis?

JA! Dát!

Jij bent ZO welkom! 

En weet, stel dit soort dingen niet uit tot in den treure, want…

If not now, then when?!

Previous
Previous

Het sprookjesachtige winkeltje in Lissabon

Next
Next

Dior, Designer van Dromen